Қоғамда стигманың таралуы ЖИТС індетіне ұқсайды.
АИТВ-инфекциясының алғашқы оқиғасына дейін-ақ бұл теріс пікірлер еліміздің бүкіл халқын қамтыды. Бұл стереотиптер АИТВ-мен тікелей зардап шеккендерді кемсітуге (кемсіту - стигма әрекетке айналдырылады) және мүмкіндіктерін кеңейтуге әкелуі мүмкін.
Миф 1. АИТВ-мен өмір сүретін адамдар «жоқ» – АИТВ-мен өмір сүретін адамдар заманауи емдеу әдістерімен ұзақ сапалы өмір сүреді. Олар жұмыс істеп, отбасын құрып ата-ана болады.
Миф 2. Бұл «қорқынышты ауру» көптеген басқа аурулар мен жұқпалы аурулармен бірге ауыр ауру болып табылады, олардан ешкім иммунитеті жоқ. Бұл «қорқынышты ауру» емес, бұл толық және сапалы өмір сүре алатын нәрсе.
Миф 3. «ЖИТС құрбандары» – АИТВ-мен өмір сүретін адамдар «құрбан», «бақытсыз» немесе «ауру» емес. Жағдай алдында дәрменсіз адам жәбірленуші болып табылады, ал АИТВ жұқтырған адамдар өз мәселелерін белсенді түрде шешеді және өз өмірін бақылайды. АИТВ - ең маңыздысы емес бұл өмірдің бір бөлігі ғана.
Миф 4. «Өздері кінәлі» - болған оқиғадан кейін, ештеңені өзгерту мүмкін болмаған кезде, басқаларды кінәлау әрқашан оңай. Адамдар жол-көлік оқиғаларында ережені бұзып, дұрыс тамақтанбау салдарынан немесе темекі шегудің кесірінен қатерлі ісік ауруына шалдығады. Дегенмен, ешкім оларды «кінәлі» «жаман адамдар» деп санамайды. Мұндай өкілдік шынайы өмірге еш қатысы жоқ стигманың көрінісі болып табылады.
Миф 5. «АИТВ тек тәуекел топтарында болады» - «тәуекел топтары» сөзі дұрыс емес. Тәуекел қандай да бір топқа жатумен байланысты емес, АИТВ жұғуы мүмкін нақты жағдайлармен байланысты. Вирус топтар туралы ештеңе білмейді, ол үшін тек денеге ену мүмкіндігі маңызды.
